Odtwarzanie dylatacji

Warunkiem jest oczywiście dbałość o to, by podziały dylatacyjne z podkładu i podłoża znajdowały swoje odwzorowanie w kolejnych, pojawiających się wraz z postępem prac wykończeniowych, układach.

Dylatacje kompensują odkształcenia wynikające z obciążeń mechanicznych użytkowych (stałych i zmiennych), odkształceń podłoża, obciążeń termicznych, w tym również powstałych w wyniku tzw. „szoku termicznego”, naprężeń skurczowych na etapie wiązania betonu lub zaprawy. Może sie jednak zdarzyć, iż - zwłaszcza w przypadku narażonych na obciążenia posadzkach przemysłowych -  pod wpływem obciążeń eksploatacyjnych i samej pracy posadzki dochodzi do uszkodzenia lub deformacji dylatacji. Najczęściej spotykanymi problemami w tym zakresie są: wykruszenie brzegów dylatacji, spękanie wzdłuż ich linii, spękanie płyty w nowych miejscach gdzie konstrukcja wytwarza samoistną dylatację. Podczas dokonywania oględzin podłoża, należy szczególną uwagę zwrócić na prawidłowość dotychczasowo istniejących podziałów dylatacyjnych, czyli na ich rodzaj i przebieg oraz wielkości i proporcje pól dylatacyjnych.

Częstą usterką, która bezwzględnie wymaga naprawy, jest uszkodzenie brzegów dylatacji. W takim przypadku naprawę należy zacząć od wycięcia pasa istniejącej posadzki wzdłuż dylatacji. W zależności od grubości posadzki, rozmiaru zniszczeń oraz wielkości obciążeń, posadzkę należy usunąć na co najmniej ½ jej grubości. W przypadku naprawy dylatacji w posadzce wylanej na podkładzie betonowym, posadzkę uswa się aż do podkładu. Wycięte miejsca należy bardzo dokładnie odpylić i wypełnić szpachlą żywiczną wykonaną na bazie Ceresit CF 39 z dodatkiem piasku kwarcowego. Materiał ten dostarczany jest w dwóch opakowaniach zawierających oddzielnie składnik A i B. Składnik A (żywica) należy w pierwszej kolejności wymieszać w naczyniu dostawczym, aby nadać masie jednolitą strukturę. Następnie dodajemy składnik B (utwardzacz) i całość mieszamy przy użyciu wiertarki z mieszadłem (300-600 obr/min.), aż do uzyskania jednorodnej kolorystyczne masy. W trakcie tej czynności zawsze zgarniamy mieszadłem masę ze ścianek i dna naczynia. Do żywicy dodaje się piasek kwarcowy frakcji 0,2-0,8 mm lub przy grubościach powyżej 2 cm mieszankę piasku 0,2-0,8 mm i 1-1,6 mm w proporcji wagowej 1:1. Ilość dodanego piasku uzależniona jest od potrzebnej konsystencji. Żywicę CCeresit CF 39 miesza się z piaskiem w proporcji wagowej od 1:5 do 1:8. Uzyskaną szpachlę trzeba niezwłocznie wykorzystać. W gotowym materiale naprawczym należy odtworzyć dylatację. Teraz czas na jej uszczelnienie. Szczelinę oczyszczamy i wykonujemy podbudowę z elastycznego sznura polietylenowego. Średnica sznura powinna wynosić 120% szerokości dylatacji. Następnie  dylatację wypełnia się zgodnie z zaleceniami przedstawionymi na poniższym rysunku, przy użyciu wysoko elastycznych materiałów takich jak masa poliuretanowa Ceresit CS 29.

W przypadku, kiedy posadzka narażona jest na duże obciążenia - zwłaszcza ruchem kołowym,  konieczne może być zamocowanie dodatkowych metalowych profili dylatacyjnych zabezpieczających brzegi dylatacji.